คำถามที่พบบ่อย

หากสมุด/บัตรประจำตัวคนพิการชำรุดหรือสูญหายก่อนวันหมดอายุ คนพิการสามารถยื่นคำร้องขอมีสมุด/บัตรประจำตัวคนพิการใหม่ได้เลย

ตามบทนิยามกฎกระทรวงข้อ ๒ “ผู้ปฏิบัติงาน” หมายความว่า ข้าราชการ พนักงานราชการ พนักงาน หรือผู้ปฏิบัติงานซึ่งเรียกชื่ออย่างอื่นของหน่วยงานของรัฐ ซึ่งฏิบัติงานประจำในหน่วยงานของรัฐนั้น และให้หมายความรวมถึงผู้ซึ่งปฏิบัติงานอยู่ในต่างประเทศ และผู้ซึ่งอยู่ระหว่างการลาโดยได้รับเงินเดือนด้วย แต่ไม่หมายความรวมถึงลูกจ้างชั่วคราว หรือพนักงานจ้างเหมาที่ปฏิบัติงานโดยมีกำหนดระยะเวลาตามสัญญาจ้าง ดังนั้น ผู้รับจ้างเหมาตามระเบียบพัสดุจึงมิใช่ผู้ปฏิบัติงานตามมาตรา ๓๓ แต่เป็นการจ้างเหมาบริการ(จ้างเหมาช่วงงาน) ตามมาตรา ๓๕ ส่วนลูกจ้างเงินนอกงบประมาณหากเป็นการจ้างมีระยะเวลาในสัญญาชัดเจนหรือจ้างปีต่อปีไม่ถือเป็นผู้ปฏิบัติงานตามนัยกฎกระทรวงดังกล่าว

ตามพระราชบัญญัติส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ พ.ศ. ๒๕๕๐ มาตรา ๓๓ มุ่งคุ้มครองให้คนพิการมีงานทำและมาตรา ๑๕ ห้ามเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมต่อคนพิการ ซึ่งกฎกระทรวง พ.ศ. ๒๕๕๔ ข้อ ๓ กำหนดให้นายจ้างหรือเจ้าของสถานประกอบการซึ่งมีลูกจ้างตั้งแต่หนึ่งร้อยคนขึ้นไปรับคนพิการที่สามารถทำงานได้ไม่ว่าจะอยู่ในตำแหน่งใดในอัตราส่วนลูกจ้างที่มิใช่คนพิการทุกหนึ่งร้อยคนต่อคนพิการหนึ่งคน เศษของหนึ่งร้อยคนถ้าเกินห้าสิบคนต้องรับคนพิการเพิ่มอีกหนึ่งคน ดังนั้น หลักการรับคนพิการเข้าทำงานควรพิจารณาจากลักษณะงานที่สถานประกอบการมีโดยเหมาะสมกับสภาพความพิการและพิจารณาตามความสามารถของคนพิการแต่ละบุคคล การรับคนพิการเข้าทำงานในตำแหน่งใด จึงเป็นข้อตกลงทั้งสองฝ่ายภายใต้หลักการดังกล่าว โดยไม่เลือกปฏิบัติเพราะเหตุแห่งความพิการ

หากนายจ้างใดได้จ้างบุคคลที่มีบัตรประจำตัวคนพิการสามารถนำไปลดหย่อนภาษีได้ ๒ เท่าของค่าจ้าง หรือหากมีการจัดสิ่งอำนวยความสะดวกให้คนพิการเข้าถึงและใช้ประโยชน์ได้นำไปลดหย่อนภาษีได้ ๒ เท่าของค่าใช้จ่ายเช่นเดียวกัน

คำว่า “คนพิการ” ตามพระราชบัญญัติส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการพ.ศ. ๒๕๕๐ หมายความว่า บุคคลซึ่งมีข้อจำกัดในการปฏิบัติกิจกรรมในชีวิตประจำวันหรือเข้าไปมีส่วนร่วมทางสังคม เนื่องจากความบกพร่องทางการเห็น การได้ยิน การเคลื่อนไหว การสื่อความหมาย......ประกอบกับมีอุปสรรคในด้านต่าง ๆ และมีความจำเป็นพิเศษที่จะต้องได้รับความช่วยเหลือด้านหนึ่งด้านใดเพื่อให้สามารถปฏิบัติกิจกรรมในชีวิตประจำวันหรือเข้าไปมีส่วนร่วมทางสังคมได้อย่างบุคคลทั่วไป ซึ่งในกรณีนี้ต้องให้แพทย์โรงพยาบาลของรัฐหรือโรงพยาบาลเอกชนตามที่เลขาธิการประกาศกำหนดเป็นผู้ออกเอกสารรับรองความพิการ

สิทธิของผู้ดูแลคนพิการ ตามระเบียบคณะกรรมการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการแห่งชาติ ว่าด้วยหลักเกณฑ์และวิธีปรับสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยให้แก่คนพิการ การมีผู้ช่วยคนพิการ การช่วยเหลือคนพิการที่ไม่มีผู้ดูแล และสิทธิของผู้ดูแลคนพิการ พ.ศ.2552 ได้ระบุไว้ว่าสิทธิของผู้ดูแลคนพิการ ได้แก่

1. การได้รับบริการให้คำปรึกษาแนะนำ หรือการฝึกอบรมทักษะการเลี้ยงดูคนพิการให้ได้มาตรฐานตามหลักวิชาการและวิชาชีพ
2. การจัดการศึกษาโดยส่งเสริมการเรียนรู้และพัฒนาทักษะเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ
3. การส่งเสริมการประกอบอาชีพอิสระ การทำงานในสถานประกอบการ การฝึกอาชีพ การสนับสนุนเงินทุนประกอบอาชีพการมีงานทำ หรือการอื่นที่เป็นประโยชน์ต่อผู้ดูแลคนพิการ
4. การให้ความช่วยเหลืออื่นใด เพื่อประโยชน์ในการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการตามที่อนุกรรมการกำหนด

1. มีบัตรประจำตัวคนพิการ
2. อาศัยอยู่ในที่อยู่อาศัยนั้นติดต่อกันมาไม่น้อยกว่าหกเดือน ยกเว้นกรณีการย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ภายหลังเกิดความพิการ
3. ที่อยู่อาศัยไม่มั่นคงหรือไม่เหมาะสมกับสภาพความพิการ
4. มีรายได้ไม่เพียงพอแก่การยังชีพ
5. ไม่ได้รับความช่วยเหลือจากหน่วยงานอื่นของรัฐ หรือได้รับแต่ไม่เพียงพอ